Jezus malusieńki
leży wśród stajenki,
płacze z zimna, nie dała Mu
Matula sukienki.
Bo uboga była.
rąbek z głowy zdjęła,
w który Dziecię owinąwszy,
siankiem Go okryła.
Nie ma kolebeczki
ani poduszeczki,
we żłobie Mu położyła
siana pod główeczki.
Dziecineczka kwili,
Matuleńka lili,
w nóżki zimno, żłóbek twardy,
stajenka się chyli.
Józefie stareńki,
daj z ogniem fajerki
grzać Dziecinę, sam co prędzej
podpieraj stajenki.
